Γράφει η Μαρία Ιωαννίδου
Μορφωμένοι, φτασμένοι, και επώνυμοι... οι άνθρωποι που κρατούν ισχύ και δύναμη στα χέρια τους έχουν γεμίσει τους χώρους εργασίας( και όχι δουλεία) και τις ζωές μας ολόκληρες.
Που μπορεί η φαντασία μας να φτάσει? Πως μπορεί η σκέψη μας και ο νους μας να μας προφυλάξει.
Είτε στο παρελθόν, είτε στο παρόν, είμαι σίγουρη πως θα έχεις σίγουρα ακούσει για το συγκεκριμένο προφίλ του" δυνατου"," μορφωμένου"," επιτυχημένου ανθρώπου" με τη λουστραρισμένη επιφάνεια.
Και μιλάω και αναφέρομαι σε όλους αυτούς πού κρύβονται πίσω από μια μάσκα ψευτικης ,κι εύθραυστης ζωής,
Και λέω επιφάνεια, γιατί το μέσα, και οτιδηποτε βρίσκεται κάτω από αυτή, αναδύει μία μυρωδιά σάπιας ηθικής.
Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν ,η σαπίλα όπως και η γάγγραινα αν δεν την ξεσκεπάσεις να την κόψεις να καθαρίσει, δεν σταματάει ούτε να βρωμάει ούτε να μολύνει...
Πολλές φορές από μικρή στεκόμουν στη φράση ..Αααα, καλε, αυτός είναι επιστήμονας..., και αυτό και μόνο,αρκούσε να χαρακτηρίσει την εντιμότητα και ηθική του προσώπου. Ήταν αρκετό!....Γιατρός,δικηγόρος, παππάς, εργοστασιάρχης, βουλευτής, μαγαζάτορας, επιχειρηματίας, αυτός που έχει βίλα στην κηφισιά, στη Βούλα,που έχει γαλόνια, παράσημα, που εχει μπάρμπα στην Κορώνη κλπ κλπ..... και έτσι μεγαλώσαμε και έτσι συνεχίζουν να μεγαλώνουν και τα σημερινά παιδιά μας. Το φαίνεστε...η επικίνδυνη ουτοπική βιτρίνα .
Όμως η ζωή η ίδια και εδώ θα πω με τόλμη, η χάρη του Θεού μέσα στη δική μου ζωή, μου φανέρωσε κάποιες μυστικές σκιές και ας πούμε σε απλά ελληνικά, με δίδαξε την προσοχή στην λεπτομέρεια της "ακτινογραφίας."
Θα μοιραστώ μαζί σας μία μικρή ιστορία, που ίσως σας βοηθήσει να καταλάβετε αυτό που προσπαθώ να διηγηθώ στις προηγούμενες αράδες μου, και έτσι θα φωτογραφίσω και τον εαυτό μου μέσα από αυτό.
Κάποτε δούλευα στην Κηφισιά σε ένα γραφικο όμορφο και αρκετά γνωστό Bistro restaurant. Εργαζόμουν σαν ταμίας σε μια θέση κλειδί απέναντι από την κεντρική είσοδο ώστε έτσι να γνωρίζω πάντα την άφιξη και αναχώρηση του εκάστοτε πελάτη.
Έτσι γνώρισα μεγάλους επιχειρηματίες μέσα από το χώρο της ένδυσης ,του χρηματιστηρίου, του θεάματος, κλπ.
Μέσα λοιπόν από την αρχειοθέτημενη αποθήκη της μνήμης μου,θα θυμηθώ ένα περιστατικό που μπορεί να δώσει μία ακόμα νότα σε όλα αυτά που προανέφερα.
Υπηρχε λοιπόν ένα ζευγάρι το οποίο άνηκε στο πελατολόγιο του μαγαζιού. Ενα ζευγάρι των βορείων προαστίων με καθώς πρέπει εμφανίση. Παντα ευγενέστατοι. Εκείνος πάντα υποστηρικτικός με μία ήπια ευγενική φυσιογνωμία. Πάντα καλοντυμένος με χαρακτηριστικά γυαλάκια και η κυρία δίπλα του να λάμπει μέσα στα ξανθά μαλλιά της όμορφη και εντυπωσιακή παράλληλα. Με την πρώτη ματιά θα τους χαρακτήριζες αιώνια ερωτευμένους,αγαπημένους, το ιδανικό ζευγάρι. Μέσα στα χρόνια που περάσαν γύρισα σελίδα στη ζωή μου , και άλλαξαν πολλα.
Oι αναμνήσεις βέβαια σε ακολουθούν.Ετσι λοιπόν μία μέρα άκουσα και είδα μέσα από τις ειδήσεις το γνώριμο πρόσωπο του καλοντυμένου δικηγόρου των βορείων προαστίων,με τα θλιμμένα του γυαλάκια αυτή τη φορά ,να κατηγορείται για τη δολοφονία της γυναίκας του. Λυπήθηκα ......δεν θυμάμαι για τον λόγο πού έγινε το φονικό ...Και γιατί άλλωστε ?
Το κακό έγινε. θα μου πεις γιατί αναφέρθηκα σε αυτή τη μικρή ιστορία? Γιατί το τότε ,ήρθε να αγγίξει το τώρα. Γιατί τότε ήταν μία από τις κάποιες στιγμές της ζωής μου που αισθάνθηκα η ψυχή και το μυαλό μου να γεμίζουν με την" ουσία" του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Άνθρωπος. Ενα δημιούργημα κατ εικόνα και καθ ομοίωση του Θεού Πατέρα μας.
Ο άνθρωπος δεν χαρακτηρίζεται απο το επάγγελμα .Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να αγαπήσει τον άνθρωπο. Να μάθει τη λέξη σέβομαι. Να ακουμπήσει την λέξη προστατεύω. Προστατεύω την ψυχή και το σώμα. Μαθαίνω να μοιράζομαι. Προσφέρω με γεμάτη καρδιά χωρίς να ζητάω ανταλλάγματα. Αγαπώ όπως ο Κύριος ο Θεός Αγάπα.
Με ειλικρίνεια.
Με καθαρό είναι!!
Χωρίς αγάπη ,χωρίς ευγένεια, χωρίς σεβασμό προς τον διπλανό μας, χωρίς πόνο για το διπλανό μας και χωρίς κατανόηση, πώς μπορούμε να μεγαλουργήσουμε. Δεν θα μπορέσει να βρει χώρο μέσα σου η μόρφωση να μεγαλουργήσει .Το δέντρο της ζωής που ζει μέσα μας θα ξεραίνεται από την πίκρα και τη χολή που θα το ποτίζουν τα μολυσμένα κύτταρα μας. Γίνε ζωή. Γίνε αλήθεια. Γινε ότι ο Θεός μας δίδαξε με αγάπη. Για την αγάπη. Χωρίς πονηριά, χωρίς ψέμα ,χωρίς φωνές, χωρίς πόνο, χωρίς φόβο.
Ενας θεός .Ενας άνθρωπος.
Υ.Γ Προσκέφαλο μας ας κάνουμε την καθαρότητα της ψυχής μας. Ας μην κρίνουμε εύκολα τον διπλανό μας. Τον άλλο άνθρωπο. Δεν είναι ανάγκη.
Ας μάθουμε να ακούμε.
You must be logged in to post a comment.
Αναδείξτε την επιχείρησή σας σε περισσότερα από 90.000 μέλη μας!