Έλληνες που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο μοιράζονται μέσα απο το Greek List εμπειρίες και σκέψεις.
Γράφει η Μαρία Ιωαννίδου.
Καινούργιο έτος διάβηκε το κατώφλι μας λοιπόν ……
Όλοι γεμάτη αισιοδοξία.
Φωνές χαρούμενες και κόκκινες κορδέλες. Πιτες και φλουριά, και νιαουρίσματα χουχουλιαστα,και δώρα και γιρλάντες…. και χόρτασετο μάτι μας, και χόρτασε η κοιλιά μας .
Και όλα κόκκινα και πράσινα και φωτεινά.Χαμενοι μέσα στα λαμπάκια που γέμισαν τη νύχτα, και την έκαναν μέρα.
Όλοι μας μία αγκαλιά.Μια προσμονή για καλύτερες μέρες.
Και ήρθε η μέρα που η γιορτή τελείωσε. Ο διακόπτης κατέβηκε και πάψανε τα φωτάκια να σιγοκαίνε.
Η ημέρα και η νύχτα πήραν ξανά τη θέση τους πάνω από το μικρό χωριό μου.
Η σκόνη από τους κουραμπιέδες χάθηκε.Την φυσήξε λες , ο καινούργιος χρόνος με την δυνατή παρουσία του και το πέρασμα του.
Το μέλι και οι πίτες και τα φλουριά, μπήκαν στην άκρη, χωρίς ούτε κατά διάνοια να μπουν στον κόπο να μας απασχολήσουν για τις επόμενες 350 μέρες της ζωής μας, και μια λέξη έρχεται να γεμίσει το νου… και τώρα?
Το αύριο ? Το σήμερα ?.
Το σήμερα και το αύριο και το μεθαύριο θα είναι πάντα αβέβαια όταν γεμίζουμε με αβεβαιότητα.
Τίποτα πιο δυνατό, αναζωογονητικό και ελπιδοφόρο δεν υπάρχει από την ελπίδα που μας δίνει η παρουσία του θεού γύρω μας.
Το λουλούδι θα βρει τρόπο να σπάσει το βράχο, να ανθίσει και να λάμψει με τα χρώματα του.Εχειτην δύναμη.
Ο άνθρωπος?
Εγώ και εσυ,εχουμε τη δύναμη να λάμψουμεκαι να ανθήσουμε με την αγάπη και την Σοφία που μας έχει χαρίσει ο θεός.
Εχουμε ελπίδα.
Υπάρχει ζωή και χαρά γύρω μας.
Ας ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας λοιπόν.
Ας απλώσουμε τα χέρια στον διπλανό μας, όχι για να κρίνουμε αυτή τη φορά, αλλά για να ακούσουμε.
Να ακούσουμε!!
Και όταν μάθουμε να ακούμε, θα μάθουμε να συγχωρούμε.
θα μάθουμε να αγαπάμε.
Θα μάθουμε πως είναι να είμαστε στολισμένοι με κόκκινες και πράσινες γιρλάντες στην ψυχή και όχι στους τοίχους.
Με ένα φως που θα είναι ορατό για όλους.
Το φως τηςψυχής μας.Το φως της ζωής.
Και τότε οι αγκαλιές θα έχουν νόημα πιο πολύ από ποτέ ..